Patrijarh Meletej IV je uvideo problem Julianskog kalendara. Na svakih 128 godina Kalendar je kasnio za 1 dan. Julijanski kalendar je inače, nazvan po Gaju Juliju Cezaru koji je i uveo kalendar u upotrebu. Tvorac julijanskog kalendara je sisogen. Cilj Patrijarha bio je da svi hrišćani slave u isto vreme Božić.

Patrijarh je sazvao sabor u Carigradu 1923. povodom ovog pitanja. Na tom saboru doneta je odluka da se julijanski kalendar reformiše. Srpski ministar Ljubomir Jovanović je predočio ovu ideju Milutinu Milankoviću koji je iste godine krenuo sa radom. U to vreme Kraljevina Jugoslavija je bila samo šest godina stara. U njenom društvu su se nalazili i katolici i pravoslavci, što je umanjivalo jedinstvo. Maksim Trpković dao mu je neke osnove. Milanković je uspeo da ostvari svoj cilj i na kongresu u Carigradu, njegov Kalendar je jednoglasno usvojen.

Njegov kalendar je mogao da se koristi sa potpunom preciznošću do 2800. godine, a njegova reforma bi se izvela tek posle 28 800 godina. 

Ipak nisu ga sve pravoslavne crkve prihvatile. Njegov kalendar prihvatili su Carigradska, Antijohijska, Bugarska, Rumunska i Aleksandrijska patrijaršija. Dok Srpska, Ruska i Jerusalimska patrijaršija su ostili odani starom kalendaru.